xa van séculos
ou milenios
ou segundos
ou suspiros
que non acariño os teus paseos pola superficie mimosa do Moldava
disque nevou
e a melancolía confúndese coas gárgolas
que che caen do cabelo
xa vai tanto tempo
mais aínda lembro
Praga
na túa boca
* * *
hace siglos
o milenios
o segundos
o suspiros
que no acaricio tus pasos por la superficie mimosa del Moldava
dicen que ha nevado
y la melancolía se confunde con las gárgolas
que se caen de tu pelo
ya hace tanto tiempo
pero aún recuerdo
Praga
en tu boca
Frantz Ferentz, 2013
Sem comentários:
Enviar um comentário