segunda-feira, junho 25, 2012

RUMOR NAS TÚAS VIDALLAS




o recendo do teu silencio
é xa area en lenta retirada
abandonada polas sílabas en po

dicirche ía adeus
mais nin a brisa responde
aos impulsos da soidade

marchei na punta das dedas
mentres finxías durmir
non quixen soprarche
o derradeiro alento nas vidallas
para colonizares
en van fantasías
talvez che convén que o esquezo
habite o teu riso

e non me escribas
polas nubes e as andoriñas
porque tornaches ao país das cidades
onde só espertan os miúdos
e as cerdeiras se embebedan de ausencias

e non liberes pombas
lanzando ao ar o teu sostén
de papoulas resecas
nin finxas praias
onde se xuntan as túas coxas

os pálpebras retornan
como lévedos
e polo vieiro que non cesa
eu marcho
da man dun umeiro
que aínda non sabe prometer

© Frantz Ferentz, 2012



Sem comentários: